Kendimize Oynadığımız Oyunlar!
Çok çaresiz gözüküyor değil mi? Oysa herşeyi denediniz.
Peki, neden çözüme gidemiyorsunuz? Şimdi lütfen kendinize karşı çok dürüst olun.
Bütün maskelerinizi kaldırın ve içtenlikle kendinize sorun. Şikâyet ettiğim durumlar aslında benim yarattığım ve onlardan beslendiğim durumlar mı?
Yani aslında şikâyet ettiğim durumları ben; kendi gücümü bulmak, başardığımı ve sorunları halledebildiğimi görmek ve bundan dolayı kendimi iyi hissetmek için mi yaratıyorum?
Örneğin, karşımdakinin güçsüzlüğü benim kendimi güçlü hissetmemi mi sağlıyor?
O zaman çevremde güçsüz insanlara ihtiyacım var demektir.
Ya da herkesin benden çözüm beklediğinden şikâyet etsem de aslında bu olaylara çözüm getirerek başkalarının takdirini kazanmak kendimi iyi mi hissettiriyor?
O zaman çevremde çözüm bulamayan insanlara ihtiyacım var demektir.
Evliliğin/işin zorluğundan şikâyet ederek aslında böyle bir evliliği/işi yürütebiliyor olduğumu ispatlamak ve bundan dolayı çevremden takdir almak benim gururumu mu okşuyor?
O zaman zor işlere ve zor insanlara ihtiyacım vardır. Bütün sorumluluğun tek başına omuzlarımda olduğundan şikâyet edip aslında herkese her şeyi tek başıma becerebildiğimi mi ispatlamaya çalışıyorum?
O zaman hayatımda zor ve tek başıma olacağım durumların yaratılmasına ihtiyacım vardır.
Etrafımda hep sorunlu insanlar olduğundan şikâyet edip aslında herkese bu sorunlu insanlarla geçinebildiğim için ne kadar uyumlu olduğumu mu göstermeye çalışıyorum? O zaman çevremde sorunlu insanlar olmalıdır.
Bu örnekleri daha da çoğaltabiliriz.
Burada görmeniz gereken şey; aslında kendinizi daha iyi hissetmek için kendinize oynadığınız oyunlardır. Bu oyunları da aslında hiç memnun değilmişsiniz, istemiyormuşsunuz da mecburmuşsunuz gibi oynamanız ve çoğu zaman da oyunu unutup gerçekmiş gibi yaşamanız.
Bu örneklerdeki bizi iyi hissettiren durumları deneyimleyebilmemiz için
etrafımıza güçsüz, çözüm bulamayan, anlaşması zor, uyumsuz insanlar çekmeye ihtiyacımız vardır ki kendimizin güçlü, çözüm bulabilen, herkesle kolay anlaşan yanımızıdeneyimleyip, her defasında başardığımızı görüp kendimizin ve çevremizdekilerin takdirini kazanalım ve bütün bu zorlukların içinde dahi çok iyi hissedelim.
Bu arada da yaşadığımız her durumdan şikâyet edip enerjimizi bize bu zorluklarıyaşatan kişileri değiştirmeye adayarak ömrünüzü geçiririz. Hayatımızda yarattığımız her durum bizim eserimizdir. Hayatımızın içinde olan her olay ve kişi tesadüf değildir. Kendiliklerinden gelmezler.
Biz kendimizi deneyimlemek için bu şartları hayatımıza çekeriz.
Bu farkındalıkla; yaşayanlarımız şikâyet etmek yerine olayın dışına çıkıp bu olayın içindeki gerçek rolümüzü görüp şartları seçimlerimizle değiştirme gücüne sahip oluruz. Esas güç budur. Diğerlerimiz ise sadece bulundukları durumlardan şikâyet ederek, karşımızdakileri suçlayarak, kendi yarattığımız hayatın sorumluluğunu kabul etmeyerek mutsuz bir ömür geçirebiliriz.
Bu oyunun farkına vardığınız anda kendinizi güçlü hissetmek için artık bu oyuna devam etmenin bir anlamı olmadığını kavrarsınız. Enerjinizi başkalarınıdeğiştirmeye adamaktan çekip, tek değiştirebileceğiniz kendinize çevirirsiniz.
Fakat her şeyden önce kendinize dürüst olmanız gerekir.
Yukarıdaki sorulara açık yüreklilikle cevap vermeniz gerekir. O zaman görünenin aslından çok farklı olduğunu kavrarsınız. Her olayın, durumun sizin yarattığınız bir senaryo olduğunu görürsünüz. Lütfen başkalarını değiştirmeye çalışarak ömrünüzü harcamayın. Onlar sizin yazdığınız senaryoda rollerini çok iyi oynayan oyunculardır. Memnun değil misiniz? O zaman senaryoyu değiştirin, baştan yazın.
Başkalarına harcayacağınız enerjiyi; kendi hayatınızın sorumluluğunu almada ve istediğiniz gibi yönlendirmede kullanın. Hayat bir oyun sahnesi.
Neyi, nasıl ve kimlerle oynamak istiyorsunuz siz ona karar verin.
Ancak ne oynadığınızı unutmadan ve dürüstçe …
Violet Alalof
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder