YARATICILIK OLMADAN ÖZGÜRLÜK BOŞUNADIR

Özgürlüğün iki yüzü vardır ve eğer sen sadece bir tarafını, tek bir yüzünü deneyimliyorsan, özgürlüğün üzüntüyle karıştığını hissedeceksin. Özgürlüğün bütün psikolojisini anlamak zorundasın.

İlk tarafı bir şeyden özgürleşmektir: milliyetten, belli bir dinden, bir ırktan, belirli bir politik ideolojiden. Bu özgürlüğün ilk kısmıdır, özgürlüğün temelidir. Bir kez özgür oldun mu çok hafif ve iyi ve mutlu hissedersin. Ve ilk defa kendi bireyselliğinden keyif almaya başlarsın, çünkü bireyselliğin özgürleştiğin tüm bu şeylerle kaplanmış haldeydi.

Ancak bu sadece bir yarısıdır ve sonra üzüntü gelir; çünkü diğer yarısı eksiktir. Bir şeyden özgürleşmek tamamlanmıştır, ama ne için? Özgürlük bir şey, yaratıcı bir şey – heykel yapmak, dans etmek, müzik, şiir, resim yaratmak – için değilse, özgürlüğün kendi içinde hiçbir anlamı yoktur. Özgürlüğün yaratıcı bir şekilde hayat bulmazsa üzgün hissedeceksin. Çünkü özgür olduğunu göreceksin; zincirlerin kırıldı ve artık hapiste değilsin; yıldızlı bir gecenin altında duruyorsun, tamamen özgürsün. Ama şimdi nereye gitmeli?

O zaman ansızın bir üzüntü kaplar içini. Hangi yolu seçiyorsun? Bu ana kadar bir yere gidip gitmemek söz konusu değildi; mahkumdun. Tüm bilincin nasıl özgürleşeceğin üzerine konsantre olmuştu ve bu senin yegane kaygındı. Artık özgür olduğundan yeni türden bir problemle yüzleşmek zorundasın. Şimdi özgür olduğun için ne yapmalı?

Yaratıcı bir yol seçmediğin sürece özgürlük kendi başına hiçbir anlam taşımaz. Ya kendini gerçekleştirmek için derin meditasyona gir ya da kelepçelerin yüzünden gelişmesine izin verilmemiş belli bir yeteneğin varsa – ellerin zincirlenmiş olduğu için müzik besteleyemediysen, ayakların zincirlendiği için dans edemediysen, eğer bir dansçı olmak için bir yeteneğin varsa, o zaman bir dansçı ol – işte o zaman özgürlüğün tamamlanmıştır, daire tamamlanmıştır.

Bir yaratıcı olmak zorundasın. Özgürlüğünü tatmin edecek bir yaratıcılık bulmak zorundasın; yoksa özgürlüğün boştur. Ya bir şey keşfetmelisin ya da yaratmalısın, ya potansiyelini gerçekleştirmelisin ya da içe dönüp kendini bulmalısın ama özgürlüğünle bir şey yapmalısın. Özgürlük sadece sana istediğin şeyi yapmak için bir fırsat verir. Sen özgür ve üzgün hissettiğinde bunun nedeni bu fırsatı henüz kullanmamış olmandır.

Meditasyon olur, müzik olur, heykel, dans ya da aşk olur. Ama özgürlüğünle bir şey yap; öyle aylaklık yapıp durma yoksa üzüleceksin sonra.

Niçin insanlar Hıristiyan, Hindu ya da Müslümandır? Çünkü İsa seni kollar. Senin endişelenmene gerek kalmaz. Senin sadece Hıristiyan kilisesinin kölesi olman gerekir ve kilise senin günahlarının ve gereken her şeyin icabına bakar. Sen tamamıyla hafiflemiş hissedersin; sorumluluğun yoktur.

Ancak, tüm bu özgürlük sorunsalıyla ilgili temel bir şeyi unutmamak lazım: özgürlük ve sorumluluk birlikte giderler. Eğer sorumluluk istemezsen özgürlüğe de sahip olamazsın. Onlar birlikte gelirler ya da birlikte giderler. Şayet sorumluluktan vazgeçersen, şu ya da bu şekilde köleliği kabul edersin.

Benim kendi deneyimim odur ki bir şekilde bir yaratıcı olmadığın sürece yaşamın boş ve üzüntülü olacaktır. Gerçekten mutlu olan insanlar sadece yaratıcılardır. Bu sadece daha çok bilinç, daha çok hakikat, bilinç, saadet deneyimi yaratmak olabilir. O içsel dünyanın ya da dışsal dünyanın yaratıcılığı olabilir. Ancak özgürlük sorumlu, pozitif hale gelmelidir. Hapishanenin dışında olmak iyidir, ama yeterli değildir. Şimdi ekmeğini kazanmak zorundasın. Şimdiye kadar seni hapsedenler ekmeği sağlıyordu. Zincirlerle birlikte sana barınak ve giysi de veriyorlardı. İnsanlar devamlı olarak kendilerini bağlayacak zincirler bulmaya devam ediyor. O çok rahat görünür ve senin fazlasıyla güvencen vardır ve hiç sorumluluğun yoktur. Diğer taraftan özgürlük demek her eylemden ve her nefesten sorumlusun demektir; ne yaparsan ya da yapmazsan sorumlu olacaksın.

İnsanlar her ne kadar özgürlüğün sözünü etse de gerçekte özgürlükle ilgili derin korkuları vardır. Benim deneyimime göre çok az insan gerçekten özgürlük ister, çünkü onlar bilinçaltında bilir ki özgürlük başa çıkmaya hazır olmadıkları pek çok sorunu getirecektir. Onların rahat hapishanelerinde kalmaları daha iyidir. Alternatif senin özgürlüğünle bir şey yapmandır. Bir arayan olmaya, bir araştırmacı, bir yaratıcı olmaya hazır olmalısın, oysa çok az insan kutsal bir yolculuğa ya da kalbin daha derindeki sessizliklerinin içine girmeye ya da sevginin sorumluluğunu almaya isteklidir. Bunun çağrıştırdıkları çok büyüktür.

Kaynak: Osho, 'Özgürlük'