Evrensel kanun…

Evrensel bir kanun vardır; insanın içi neyse, dışı da o’dur…!
Kendi içindeki kasırgalar, fırtınalar dinmediği sürece, hayatının da kasırgaları, fırtınaları dinmez.
Hayatı suçlamak, kendi sorumluluklarını üstlenmemektir. Hayal kurmak, rüya görmek, hedef koymak güzeldir. Ama onları gerçekleştirmek için önce uyanman gerekir. Uyanmak ise, her şeyi nihayetinde olduğu gibi gör/e/bilmektir. Yorumsuz, katıksız ve yargısız. Ve her şeyi olduğu gibi gördüğünde bir gün, hiçbir şeyin değişmesi gerekmediğini anlarsın. Her şey ve herkes her an tam olması gerektiği yerde ve olması gerektiği gibidir…
Bir de cesaretini toplayıp, seni sürekli çağıran değişimlere hoşgeldin dersen, hayatın sana sunmayacağı şey yoktur. Eskileri ve alışılagelmişleri, alışkanlıkları ve bildiklerini, insanları ve çevreleri geride bırakmak ve yeni ufuklara, deryalara yelken açmak – ama yalnız, ama bir dost ile, eş ile beraber – ve seni sürekli geçmişte esir tutan prangaları söküp atmak büyük cesaret ister. Bunu yapanlar azınlıktadır.
Bu yüzdendir ki, o bilinmez, sonsuz deryalara açılan yollar tenhadır, sessizdir…

Unutma; yalnızlık kutsaldır. O yalnızlığın içinde tüm kainata kucak açar ve varlığın sırrını çözebilirsin. Seçim senin…
BenSiz
http://www.flameofsophia.com/