RÜYAYI YARATANIN KENDİNİZ OLDUĞUNU İDRAK ETTİĞİNİZDE UYANIYOR VE EVE DÖNÜYORSUNUZ DEMEKTİR.

Çoğunluk karşılaştığı sorunlar için hep kendi dışındaki şeyleri suçlar. Toplumsal bilinç, ebeveyniniz, yaşadığınız yer, hükümetiniz ve köpeğiniz mutsuzluğunuzun nedenidir. Başınıza gelen şeylerin hiçbiri anneniz ya da babanız yüzünden gelmiyor. Uygulamanızı yapabilmek için bir araç olarak onları kendiniz seçtiniz, onların genetik tohumlarını duygusal kayıtlarını siz seçtiniz. Bir kişi gücünü geri almak istiyorsa, önce kendi alemini kendinin yarattığını idrak eder, her şeyi kendinin seçtiğini fark eder, bu fark ediş kişinin gücünü artırır. Her şeyi kendinizin yarattığını kabul ettiğinizde suçtan, suçlamalardan, nefretten kurtulup huzur bulursunuz. Aklım karıştı dersiniz, kim karıştırdı aklınızı? Siz karıştırdınız sorumlusu sizsiniz. Kurban diye bir şey olmadığını biliyor musunuz? İyi ve kötüyü bir yana bırakıp yaşamı bir süreklilik olarak gördüğünüzde, kurban diye bir şey kalmaz, artık sadece yaşam vardır. Kurban bilinci öteki kutbu, katili yaratacaktır. Başınıza gelen her şey, gelmesini istediğiniz için geldi, çünkü bunların sonunda kazanacağınız duygusal bilgeliği istiyordunuz. O halde önemli olan başınıza gelen olaylar değil, bu olaylara gösterdiğiniz tepkilerdir, çünkü bu tepkilerin sonucunda bilgelik denen hazineyi kazanabilirsiniz. Hepiniz bunu kazandınız ama henüz tam anlamıyla değil, çünkü hala suçluluk duyma, başkalarını suçlama, güvensizlik ve başarısızlık gibi duygularla onu gölgeliyorsunuz. Sorumluluğu üstlenip “ben yarattım” diyebildiğiniz anda artık ne suçluluk hissi, ne de başarısızlık kalacak, sadece bilgelik olacaktır. RÜYAYI YARATANIN KENDİNİZ OLDUĞUNU İDRAK ETTİĞİNİZDE UYANIYOR VE EVE DÖNÜYORSUNUZ DEMEKTİR.
(Ramtha)