Verebildiklerimiz kadar insanız
Zaman hızla akıp gidiyor. İnsan hayatı çok kısa. Hiç bir şeyi geciktirmeye gelmiyor. Bir de bakıyorsunuz, iş işten geçivermiş. Geç kalmışınız. Üstelik bu durum, hiç de öyle işe ya da derse geç kalmaya benzemiyor. Çünkü çoğu gecikmelerin telafisi olmuyor, olamıyor. Yarını yok bu işin Ne yapacaksak bugünden yapılmalı, yarına yarınlara bırakmamalıyız.
Gülleri düşünün, budandıkça gürleşen. Ağaçları düşünün, budanmayı bekleyen ve her bahar yeniden filizlenen, büyüyen. Ama ağaçların, güllerin budama mevsimi vardır. Ancak o zaman budanırlarsa, dallanır, budaklanır, daha gürleşir. Mevsimi kaçırırsanız eğer, tersine döner her şey. Vermeleri yarına bırakmayın. Gün gelir o sakladıklarınız size yaramaz.
İnsanların sıkıntılarına katlanmak, güzel ahlakın belirtisidir. Vermenin ve iyilikte bulunmanın en büyük ödülü,kalbinize verdiği hazdır, mutluluktur. Bu huzuru tatma adına yapılan bencillik bile güzeldir. En güzel dua, dil ile değil el ile yapılandır. Asıl olan, hayattan yalnızca almak değil, aldıklarımız karşılığında sizin de bir şeyler vermenizdir. Veren, başkasına yardım eden yükselir. Vermeyen,, başkasına yük olan alçalır. Önemli olan açık yüreklilikle ve sevgi ile vermektir. Mutluluk adına bir eylemde bulunmaktır. Verebildiklerimiz kadar insanız. Veremediklerimiz safralarımız. Atalım o fazlalıkları , hafifleyelim biraz. Aslında bilmeliyiz ki verilen şey eksilmez. Belki de kemikleşen, taşlaşan fazlalıklar, tortular, paslar gider üzerimizden Geriye kalanlar daha berraktır, daha huzur vericidir.
Gülleri düşünün, budandıkça gürleşen. Ağaçları düşünün, budanmayı bekleyen ve her bahar yeniden filizlenen, büyüyen. Ama ağaçların, güllerin budama mevsimi vardır. Ancak o zaman budanırlarsa, dallanır, budaklanır, daha gürleşir. Mevsimi kaçırırsanız eğer, tersine döner her şey. Vermeleri yarına bırakmayın. Gün gelir o sakladıklarınız size yaramaz.
İnsanların sıkıntılarına katlanmak, güzel ahlakın belirtisidir. Vermenin ve iyilikte bulunmanın en büyük ödülü,kalbinize verdiği hazdır, mutluluktur. Bu huzuru tatma adına yapılan bencillik bile güzeldir. En güzel dua, dil ile değil el ile yapılandır. Asıl olan, hayattan yalnızca almak değil, aldıklarımız karşılığında sizin de bir şeyler vermenizdir. Veren, başkasına yardım eden yükselir. Vermeyen,, başkasına yük olan alçalır. Önemli olan açık yüreklilikle ve sevgi ile vermektir. Mutluluk adına bir eylemde bulunmaktır. Verebildiklerimiz kadar insanız. Veremediklerimiz safralarımız. Atalım o fazlalıkları , hafifleyelim biraz. Aslında bilmeliyiz ki verilen şey eksilmez. Belki de kemikleşen, taşlaşan fazlalıklar, tortular, paslar gider üzerimizden Geriye kalanlar daha berraktır, daha huzur vericidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder